ច្បាប់មួយដ៏ល្អក្នុងការរើសបុគ្គលិកចូលធ្វើការ
ការពិចារណាឲ្យបានម៉ត់ចត់ មុនពេលរើសយកបុគ្គលិកថ្មី អាចជួយសម្រាលបញ្ហាដែលនឹងកើតឡើងក្រោយពេលបុគ្គលិកចូលរួមក្នុងស្ថាប័ន។ បើអ្នករើសយកបុគ្កលិកខុស អ្នកខាតបង់កាន់តែច្រើនជាងការពន្យារពេលរើសបុគ្គលិកទៅទៀត។
ការពិចារណាឲ្យបានម៉ត់ចត់ មុនពេលរើសយកបុគ្គលិកថ្មី អាចជួយសម្រាលបញ្ហាដែលនឹងកើតឡើងក្រោយពេលបុគ្គលិកចូលរួមក្នុងស្ថាប័ន។ បើអ្នករើសយកបុគ្កលិកខុស អ្នកខាតបង់កាន់តែច្រើនជាងការពន្យារពេលរើសបុគ្គលិកទៅទៀត។
ការអាន ធ្វើឲ្យអ្នកដឹងរឿងជាច្រើន ដែលអ្នកគ្មានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឆ្លងកាត់ដោយខ្លួនឯង។ ក្នុងសៀវភៅ Coaching for Improved Work Performance របស់លោក Ferdinand F. Fournies មានរឿងខ្លីមួយដែលគាត់ចែករំលែកពីបទពិសោធន៍របស់គាត់។
បុគ្គលិកដែលធ្វើការក្រោមបង្គាប់របស់អ្នក ក៏មានគំនិតផ្ទាល់ខ្លួនដែរ។ ជួនកាលអ្វីដែលអ្នកធ្វើ អាចប៉ះពាល់ដល់ផ្នែកណាមួយក្នុងស្ថាប័ន ដែលមិនអ្នកមិនបានដឹង។ បុគ្គលិកអាចមើលឃើញ ហើយបញ្ចេញយោបល់មិនពេញចិត្តនឹងការគ្រប់គ្រងរបស់អ្នក។
ក្នុងនាមជាអ្នកគ្រប់គ្រង អ្នកប្រាកដជាបានចូលរួមក្នុង ឬធ្វើសម្ភាសបុគ្គលិកនៅពេលណាមួយមិនខាន។ ការសម្ភាសបុគ្គលិក ត្រូវធ្វើឡើងដោយមានការគោរពទៅវិញទៅមក និងព្យាយាមស្វែងយល់ឲ្យបានច្រើនពីបេក្ខជនដែលដាក់ពាក្យមក។ ការសួរសំណួរ ស៊ីជម្រៅអាចធ្វើឲ្យអ្នកដឹងថា តើអ្នកណាសមនឹងទទួលបានការងារ។
បទពិសោធន៍ដែលអ្នកគ្រប់គ្រងមាន អាចបញ្ជាក់បានជាមុនថា ពួកគេនឹងធ្វើការបានល្អប៉ុណ្ណាក្នុងស្ថាប័នមួយ។ បទពិសោធន៍ដែលកើតចេញតែពីមួយកន្លែង នឹងធ្វើឲ្យអ្នកពិបាកបត់បែន។ ហេតុនេះហើយទើបស្ថាប័នចង់បានអ្នកគ្រប់គ្រងដែលធ្លាប់ធ្វើការក្នុងស្ថាប័នតូចផង និងធំផង។
ស្ថាប័នមួយ តែងតែមានបុគ្គលិកលាឈប់ និងចូលថ្មី។ ពេលមានបុគ្គលិកចូលថ្មីច្រើន គេអាចនឹងគិតថា ស្ថាប័ននោះមានភាពរីកចម្រើន ទើបត្រូវការធនធានច្រើនជាងមុន។ ខ្ញុំសម្គាល់ឃើញ បញ្ហាមួយ គឺបុគ្គលិកថ្មី មិនមែនចូលទៅបន្ថែមកម្លាំងការងារទេ ប៉ុន្តែគឺទៅជំនួសបុគ្គលិកដែលលាឈប់។
បើសិនអ្នកមើលទៅស្ថាប័នធំៗ អ្នកនឹងអាចបែងចែកស្ថាប័នមួយ ពីស្ថាប័នមួយទៀត ដោយមើលលើវប្បធម៌ដែលមានក្នុងនោះ។ ស្ថាប័នគ្មានវប្បធម៌ផ្ទាល់ខ្លួនទេ ហេតុនេះពួកគេចម្លងតាមកន្លែងនេះបន្តិច កន្លែងនោះបន្តិច ហើយផ្លាស់ប្តូរមិនចេះចប់។
ដោយមានបទពិសោធន៍ច្រើនជាងមុន ខ្ញុំអាចមើលឃើញពីរបៀបគ្រប់គ្រងកាន់តែច្រើនរបស់ថ្នាក់លើរបស់ខ្ញុំ។ ការយល់ច្រឡំមួយដែលខ្ញុំមានកន្លងមក គឺគិតថា ក្បាលម៉ាស៊ីនទើបជារៀបចំយុទ្ធសាស្ត្រ ប៉ុន្តែវាមិនមែនបែបនេះទេ។
មិនថាអ្នកប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទម៉ាកអ្វី ឬប្រើឡេបថបប្រភេទណាទេ អ្នកតែងតែមានកម្មវិធី Reminder ជាប់ក្នុងនោះជានិច្ច។ បើអ្នកមិនចេះប្រើ Reminder អ្នកនឹងត្រូវពឹងលើខួរក្បាលរបស់អ្នកទាំងស្រុង ដើម្បីចងចាំគ្រប់រឿងរ៉ាវ។
ភាពដឹកនាំ ជាប្រធានបទមួយដែលសម្បូរគេយកមកនិយាយ ហើយភាគច្រើន ជាការជជែកអំពីនិយម័យរបស់អ្នកដឹកនាំល្អ។ ការធ្វើបែបនេះ មានគោលបំណង២យ៉ាង គឺជួយឲ្យក្មេងជំនាន់ក្រោយ ស្គាល់ភាពជាអ្នកដឹកនាំ ឬចង់ធ្វើខ្លួនជាអ្នកដឹកនាំ។ គោលបំណងផ្សេងទៀត គឺចង់បង្ហាញពីអ្នកដឹកនាំក្នុងស្ថាប័នផ្សេង ដើម្បីធ្វើជាគម្រូដល់អ្នកដទៃ។
កំហុសតែងតែមាន ហើយពេលខ្លះ អ្នកចង់ដឹងថា តើអ្នកណាជាអ្នកធ្វើខុស ដើម្បីងាយស្រួលបន្ទោសអ្នកនោះ។ បើអ្នកជាអ្នកគ្រប់គ្រងគេ សូមកុំធ្វើបែបនេះ។ បុគ្គលិក ត្រូវការអ្នកណែនាំ ប៉ុន្តែមិនត្រូវអ្នកចាំតែបន្ទោសនោះទេ។ បុគ្គលិកមិនអាចធ្វើការ ដោយខ្លាចខុសគ្រប់ពេល ហើយបញ្ចេញសមត្ថភាពអស់បានទេ។
មិនថាអ្នកមានយោបល់យ៉ាងណាចំពោះបណ្តាញសង្គមទេ វាបានក្លាយជាផ្នែកមួយនៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកទៅហើយ។ គ្រប់ស្ថាប័នទាំងអស់ សុទ្ធតែមានឈ្មោះនៅលើបណ្តាញសង្គម។ ស្ថាប័នខ្លះប្រើប្រាស់បណ្តាញសង្គមដើម្បីទាក់ទាញអ្នកមានសមត្ថភាពមកធ្វើការជាមួយខ្លួនទៀតផង។
អ្នកគ្រប់គ្រង ដែលគ្មានភាពជាអ្នកដឹកនាំ មានចំណុចខ្សោយមួយ គឺពិបាកធ្វើឲ្យអ្នកដទៃទុកចិត្ត។ ខ្ញុំគិតថា វាពិបាកនឹងបន្ទោសពួកគាត់ដែរ ព្រោះគាត់មានតួនាទីសម្រេចការងារឲ្យទាន់ពេលវេលា។ បើពួកគាត់រវល់តែជាមួយបុគ្គលិក ធ្វើយ៉ាងណាអាចមើលពេលសម្រេចការងារបាន។
លោក លី ហាវ ជាអ្នកជំនាញបណ្តុះបណ្តាលធនធានមនុស្សនៅវិទ្យាស្ថាន LSI បានលើកពីការកាត់បុគ្គលិក ដែលអាចយកមកប្រើដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធភាពការងារ។ គាត់បានលើកឡើងថា “យើងរក្សាតែបុគ្គលិកដែលប្រឹងទេ ឬយើងរក្សាតែបុគ្គលិកទ្រព្យទេ”។
ហេតុផលដែលធ្វើឲ្យបុគ្គលិកដាក់ពាក្យឈប់ពីការងារ មានច្រើនណាស់។ វាអាចបណ្តាលមកពីបុគ្គលិកខ្លួនឯង ឬកត្តាខាងក្រៅ។ ក្នុងនោះដែរ ថ្នាក់លើ ក៏ជាផ្នែកមួយដែលកំណត់ថា បុគ្គលិកអាចនៅធ្វើការបានយូរប៉ុណ្ណាក្នុងស្ថាប័ន។
មិនមែនដោយសារតែឋានៈក្នុងការងារ ជាអ្នកគ្រប់គ្រង អ្នកអាចមិនអើពើនឹងការបណ្តុះបណ្តាលបន្ថែមបានទេ។ សមត្ថភាពរបស់អ្នក អាចនឹងចុះខ្សោយ ហើយការគ្រប់គ្រងរបស់អ្នកនឹងក្លាយជាបញ្ហារបស់ស្ថាប័នមិនខាន។ អ្នកគ្រប់គ្រង ត្រូវចាប់យកចំណេះដឹង និងវិធីសាស្ត្រថ្មីៗ ដើម្បីធ្វើការឲ្យមានប្រសិទ្ធភាពល្អជាងមុន។
មិនថាអ្នកជាបុគ្គលិកធម្មតា ឬជាអ្នកគ្រប់គ្រងទេ កំហុសក្នុងការងារ ជារឿងដែលគ្មានអ្នកណាជៀសផុត។ បើអ្នកអាងឋានៈខ្លួនឯងជាអ្នកគ្រប់គ្រង ហើយមិនព្រមទទួលស្គាល់កំហុសខ្លួនឯង អ្នកនឹងធ្វើឲ្យខ្លួនឯងបាត់បង់ឥទ្ធិពលជាអ្នកគ្រប់គ្រងបន្តិចម្តងៗ។
បុគ្គលិកឆ្នើម មិនមែនជាដងើ្ហមរបស់ក្រុមហ៊ុនទេ ប៉ុន្តែជាអ្នកធានាថាក្រុមហ៊ុនអាចដកដង្ហើមបានស្រួល ក្នុងពេលប្រកួតប្រជែងលើទីផ្សារ។ បុគ្កលិកធម្មតា ទើបជាដង្ហើមរបស់ក្រុមហ៊ុន។ ស្ថាប័នដែលមិនសូវមានបុគ្គលិកពូកែៗ ច្រើនតែពិបាកក្នុងការប្រជែងជាមួយគេ ឬធ្វើរឿងអស្ចារ្យណាមួយ។
អ្នកអាចនឹងត្រូវការគ្រូបណ្តុះបណ្តាល ដើម្បីជួយបុគ្គលិករបស់អ្នកឲ្យមានចំណេះដឹងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ធ្វើការ។ អ្នកអាចនឹងស្វែងរកពួកគាត់នៅលើបណ្តាញសង្គម ឬសាកសួរតគ្នា។ គ្រូបណ្តុះបណ្តាល មានវិធីសាស្រ្តបង្រៀនផ្សេងៗគ្នា ប៉ុន្តែខាងក្រោមនេះជា ចំណុចដែលពួកគាត់មានដូចគ្នា។ បើគ្មានចំណុចទាំង៣នេះទេ គាត់មិនមែនគ្រូបណ្តុះបណ្តាលល្អទេ។
ដើម្បីឲ្យការងារមានភាពរលូនទៅមុខ បុគ្គលិកគ្រប់ជាន់ថ្នាក់ ត្រូវធ្វើការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នា ជាប្រចាំ និងត្រូវធ្វើឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ ការប្រាស្រ័យទាក់ទង ជាជំនាញមួយដែលបុគ្គលិកមិនអាចខ្វះបាន ហើយក៏ជាជំនាញមួយដែលស្ថាប័នត្រូវរកវិធីបណ្តុះបណ្តាលបុគ្គលិកដែរ។