រឿងខ្លី៖ មន្ត្រីគ្រាប់ល្ពៅ

សម័យថ្ងៃមួយ មានព្រះមាហាក្សត្រមួយអង្គ ដើម្បីចង់ដឹងពីមន្រ្តីណាស្មោះត្រង់ជាមួយព្រះអង្គឬអត់? ព្រះអង្គក៏បានហៅមន្រ្តីឱ្យយកគ្រាប់ល្ពៅដែលបានស្ងោររួច យកទៅដាំ ដោយមិនបានឱ្យដឹងថា គ្រាប់ល្ពៅនេះស្ងោរនោះឡើយ។

តាមរយៈការពិសោធន៍នេះ ទទួលបានមន្ត្រី ៤ប្រភេទ គឺរួមមាន៖

– មន្រ្តីប្រភេទទី១៖ បានទូលស្តេចថា ល្ពៅ ដែលស្តេចប្រទាន គឺផ្លែល្អណាស់ ហើយបានដឹកមកថ្វាយព្រះមហាក្សត្រ តែត្រូវកងការពារព្រះរាជវាំងមិនឲ្យដឹកចូល។

– មន្រ្តីប្រភេទទី២៖ បានទូលស្តេចថា ល្ពៅ ដែលស្តេចប្រទាន គឺផ្លែល្អណាស់ តែអត់បានដឹកមកនោះទេ។

– មន្រ្តីប្រភេទទី៣៖ បានទូលស្តេចថា ល្ពៅ ដែលស្តេចប្រទាន ត្រូវកណ្តុរស៊ីអស់ អត់បានដាំនោះទេ។

– មន្រ្តីប្រភេទទី៤៖ បានទូលស្តេចដោយត្រង់ៗថា ល្ពៅ ដែលស្តេចប្រទាន គឺជាគ្រាប់ល្ពៅស្ងោរ តើដាំឲ្យដុះម្តេចទៅ?

ប្រភេទមន្រ្តីទី១ គឺជាមន្រ្តីដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុត មិនអាចទុកមន្រ្តីប្រភេទមនេះធ្វើការនោះទេ ព្រោះមិនត្រឹមតែមិនស្មោះត្រង់នោះទេ ថែមទាំងទម្លាក់កំហុសទៅលើអ្នកដទៃថែមទៀត។ សម្រាប់មន្រ្តីប្រភេទទី២ ក៏មិនត្រូវទុកនោះដែរ ព្រោះជាមន្រ្តីភូតកុហកមិនអាចយកប្រើបាននោះទេ។ ចំពោះមន្រ្តីប្រភេទទី៣ ត្រូវតែខិតខំបណ្តុះបណ្តាលបន្ថែម ព្រោះមិនដឹងថា គ្រាប់ល្ពៅនោះ ពិតជាកណ្តុរស៊ីមែន ឬយ៉ាងណា។ ដោយឡែក សម្រាប់មន្រ្តីប្រភេទទី៤ ត្រូវប្រឹងប្រែងបណ្តុះបណ្តាលបន្ថែម ព្រោះហ៊ាននិយាយការពិតនិយាយត្រង់ ការនិយាយត្រង់នេះ អាចឱ្យថ្នាក់លើបានដឹងពីការពិតនៅតាមមូលដ្ឋាន។

អត្ថបទទាក់ទង

កុំ​ធ្វើ​ខ្លួនអស្ចារ្យ​ជាង​ចៅហ្វាយ​នាយ ដោយ វ៉ុលទែរ ១៦៩៤-១៧៧៨