មានកសិករពីរនាក់រស់នៅក្បែរគ្នា។ ម្នាក់ជាកសិករចិញ្ចឹមមាន់ និងម្នាក់ទៀតជាកសិករដាំពោត។
កសិករចិញ្ចឹមមាន់មានចិត្តស្អប់ និងរើសអើងកសិករដាំពោតដោយសារតែគាត់កាន់សាសនា និងវប្បធម៌ផ្សេងគ្នា។ គាត់ពិតជាលម្អៀងណាស់ បើធៀបទៅនឹងអ្នករស់នៅភូមិផងរបងជាមួយគ្នាផ្សេងៗទៀត។ នៅពេលណាដែលគាត់ឃើញកសិករដាំពោត គាត់តែងតែជេរប្រមាថសាសនា និងប្រើពាក្យជេរប្រមាថគាត់ផងដែរ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ជំនួសឱ្យការខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងចំពោះអាកប្បកិរិយាដ៏ឈ្លើយរបស់គាត់ កសិករដាំពោតហាក់ដូចជាមិនខ្វល់ខ្វាយអ្វីទាំងអស់ ផ្ទុយទៅវិញគាត់សើចតិចៗ ហើយគ្រវីក្បាលដាក់គាត់។
នៅពេលនោះកសិករចិញ្ចឹមមាន់ពិតជាឆ្ងល់ខ្លាំងណាស់ ថាហេតុអ្វីបានជាគាត់មិនអាចធ្វើឱ្យកសិករដាំពោតខូចចិត្តសោះ។ គាត់កើតទុក្ខមិនសុខចិត្ត ក៏ចាប់ផ្ដើមរិះរកវិធីអាក្រក់ៗបន្ថែមទៀតដើម្បីធ្វើឱ្យគាត់ខឹង។
គាត់ចាប់ផ្តើមប្រមូលកាកសំណល់មាន់របស់គាត់ដាក់ក្នុងថង់ ហើយបោះចោលពីលើរបងកសិករដាំពោតទៅក្នុងទីធ្លារបស់គាត់។ គាត់គិតថាធ្វើដូច្នេះធ្វើឱ្យកន្លែងទាំងមូលធុំក្លិនស្អុយ ហើយធ្វើឱ្យកសិករដាំពោតមិនសប្បាយចិត្ត និងខឹងសម្បារ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាបានធ្វើឱ្យគាត់ភ្ញាក់ផ្អើល ដែលកសិករដាំពោតមានអារម្មណ៍សប្បាយរីករាយនៅពេលណាដែលគាត់បោះកាកសំណល់មាន់ចូលទៅក្នុងទីធ្លារបស់គាត់។ ទោះបីជាទីធ្លារបស់គាត់មានក្លិនស្អុយយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏កសិករដាំពោតមិនដែលត្អូញត្អែរទេ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់នៅធ្វើសកម្មភាពធម្មតារបស់គាត់ដូចជាគ្មានអ្វីកើតឡើង។
ក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី កសិករចិញ្ចឹមមាន់រូបនេះមានការខកចិត្ត និងអាម៉ាស់ជាខ្លាំង។ គាត់គិតមិនយល់សោះថាហេតុអ្វីបានជាកសិករដាំពោតមិនដែលខឹង ឬអន់ចិត្តអ្វីទាំងអស់ចំពោះទង្វើដែលគាត់បានធ្វើកន្លងមក។
គាត់គិតក្នុងចិត្តថា… ប្រហែលជាអញត្រូវចោលកាកសំណល់មាន់បន្ថែមទៀតទៅក្នុងទីធ្លារបស់គាត់ទៀតហើយមើលទៅ។
ថ្ងៃមួយ កសិករចិញ្ចឹមមាន់ បានទៅរកកសិករដាំពោតដោយទឹកមុខអឹមអៀន ហើយសួរថា៖
“ខ្ញុំបានបោះកាកសំណល់មាន់ទៅក្នុងទីធ្លារបស់លោកច្រើនដែរហើយ តើលោកមិនមានអារម្មណ៍ខឹង ឬអន់ចិត្តបន្តិចទេឬ។
កសិករដាំពោតញញឹម ហើយនិយាយ…
“កាកសំណល់មាន់ដែលលោកចោលរាល់ថ្ងៃ គឺជារឿងល្អសម្រាប់ខ្ញុំទៅវិញទេ។ ចាប់តាំងពីខ្ញុំចាប់ផ្តើមប្រើវាជាជីសរីរាង្គសម្រាប់ដីរបស់ខ្ញុំ ដំណាំពោតរបស់ខ្ញុំបានរីកដុះដាល ហើយទិន្នផលក៏កើនឡើង។ តើលោកមានកាកសំណល់មាន់បោះចោលទៀតទេថ្ងៃនេះ?”
អត្ថន័យក្នុងរឿងនេះ៖
ក្នុងស្ថានភាពខ្លះ នៅពេលដែលមាននរណាម្នាក់មានចិត្តលម្អៀង ឬចង់រករឿងបង្កបញ្ហាជាមួយយើង សូមកុំតបតទៅវិញដោយកំហឹង ឬពាក្យសម្ដីមិនសមរម្យណាមួយ យើងគ្រាន់ស្ដាប់ ហើយពិចារណា ប្រសិនបើពាក្យសម្ដី ឬទង្វើណាល្អ យើងត្រេកអរទទួលយក ហើយបើពាក្យសម្ដី ឬទង្វើណាមិនល្អ គ្រាន់តែស្ដាប់ទៅ ហើយច្នៃរឿងទាំងនោះទៅជាប្រយោជន៍ទៅបានហើយ។ ពេលខ្លះ ដើម្បីយកឈ្នះនរណាមា្នក់មិនចាំបាច់ទាល់តែឈ្លោះតប ឬប្រើកម្លាំងរបស់ខ្លួននោះទេ គឺគ្រាន់តែរក្សាភាពស្ងៀមស្ងាត់ ធ្វើចិត្តឱ្យត្រជាក់ ហើយប្រើភាពវៃឆ្លាតប្រកបដោយបញ្ញាដើម្បីដោះស្រាយទៅគឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ។
សៀវភៅ ជំនាញបង្វឹកសម្រាប់អ្នកដឹកនាំនៅកន្លែងធ្វើការ
