រឿងខ្លី៖ ដេញចាប់មេអំបៅ
ក្មេងប្រុសជំទង់ម្នាក់ចង់បានមេអំបៅ ទើបគេខំដើរចូលព្រៃជ្រៅទៅចាប់មេអំបៅ ដោយបានយកកន្ត្រងសំណាញ់ក្រឡាល្អិតមួយទៅជាមួយផងដែរ។
នៅពេលដែលឃើញមេអំបៅគេក៏ប្រញ៉ាប់សង្គ្រុបចាប់ដាក់ក្នុងកន្ត្រងសំណាញ់មួយហើយមួយទៀត ហើយនៅពេលដែលបានច្រើនល្មមសមគួរដែរ ទើបគេដើរត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញដោយទឹកមុខញញឹមពព្រាយ។
តែនៅពេលត្រឡប់ទៅដល់ផ្ទះវិញ មេអំបៅដែលសែនស្រស់ស្អាតទាំងនោះ ខ្លះក៏ងាប់ ខ្លះបាក់ស្លាប ខ្លះទៀតស្លាបរបកសកពណ៌មិនស្រស់ស្អាតដូចកាលនៅក្នងព្រៃ ហើយចុងបញ្ចប់ទើបក្មេងប្រុសនោះលែងមេអំបៅទាំងអស់ចេញពីកន្ត្រងឲ្យមានសេរីភាពវិញ។
ប្រុសកំលោះម្នាក់ទៀតក៏ជាមនុស្សដែលចូលចិត្តមេអំបៅដូចគ្នា ប៉ុន្តែប្រុសកំលោះម្នាក់នោះ បានទិញផើងផ្កា និងផ្កាជាច្រើនដាក់នៅរានហាល។ ក្រោយពីរៀបចំរួចគេក៏ចូលមកអង្គុយនៅនឹងសាឡុងក្បែរមាត់បង្អួចក្បែរសួនផើងផ្កាដែលគេទើបតែរៀបរួចនោះ។
មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយៗមក មេអំបៅក៏នាំគ្នាមកក្រេបលម្អងផ្កាដែលប្រុសកំលោះបានរៀបចំនោះ ហើយគេអាចមើលឃើញមេអំបៅហោះហើរទៅមកយ៉ាងស្រស់ស្អាតថែមទាំងបានទទួលបានក្លិនក្រអូបនៃបុប្ផាដែលបក់មកតាមខ្សែវាយោម្តងម្កាលផងដែរ។
រឿងនេះអ្នកនិពន្ឋចង់ផ្តល់នូវទស្សនៈ និងគំនិតថា៖
- អ្វីដែលក្មេងប្រុសជំទង់ម្នាក់ទី១នោះធ្វើ ហៅថា ស្រវាចាប់
- អ្វីដែលប្រុសកំលោះម្នាក់ទី២នោះធ្វើ ហៅថា ទាក់ទាញ
សូមអភិវឌ្ឍន៍កសាងខ្លួនឲ្យបានល្អគ្រប់គ្រាន់ជាមុនសិន ព្រោះនោះហើយ គឺជាឥទ្ធិពលទំនាញដែលទាក់ទាញគ្រប់គ្នាឲ្យចូលមករកអ្នក។
សូមកុំចំណាយពេលដេញចាប់មេអំបៅ តែចូរថែសួនឲ្យល្អទៅ មេអំបៅនឹងមករកអ្នក
អត្ថបទទាក់ទង