រឿងខ្លី៖ សេចក្ដីស្រឡាញ់
អស់កាលដ៏យូរមកហេីយ មិត្តទាំងឡាយបាននាំគ្នាដេីរកម្សាន្តនៅលេីកោះមួយ ហេីយម្នាក់ៗសុទ្ធសឹងតែសប្បាយរីករាយណាស់ ខណៈនោះមានការប្រកាសអាសន្នថា៖
“ខ្យល់ព្យុះនឹងបក់បោកមកលេីកោះហេីយ! សូមប្រញាប់ចាកចេញជាបន្ទាន់!”
ម្នាក់ៗភ័យស្លន់ស្លោ ហេីយនាំគ្នាស្ទុះទៅរកទូករៀងៗខ្លួន លេីកលែងតែ “សេចក្ដីស្រឡាញ់” មួយចេញ ដែលមិនប្រញាប់នឹងគេទេ ហើយនៅក្រោយគេ ព្រោះគេនៅមានការងារជាច្រេីន ដេីម្បីជួយអ្នកទន់ខ្សោយដូចជា “ជរា” “ពិការ” និង “ក្រីក្រ” ឲ្យឡេីងទូកមុន។
តែទីបំផុត ទូកក៏អស់រលីងគ្មាននៅសល់មួយឡេីយ។
នៅពេលដែល “ភាពចម្រុងចម្រេីន” ជិះទូកកាត់មុខ “សេចក្ដីស្រឡាញ់” បានស្រែកហៅថា៖
“ឲ្យខ្ញុំសូមទៅផង!”
តែ “ភាពចម្រុងចម្រេីន” ឆ្លេីយថា៖
“ទេ! ទូកខ្ញុំពេញទៅដោយមាសប្រាក់ទៅហេីយ! វាគ្មានសល់កន្លែងឡេីយ!”
បន្ទាប់មក “ភាពអាត្មានិយម” បន្តជិះកាត់មុខ ហេីយ “សេចក្ដីស្រឡាញ់” បានស្រែកសូមដោយសារផង តែ “ភាពអាត្មានិយម” តបវិញថា៖
“ទេ! ជេីងរបស់ឯងប្រឡាក់សុទ្ធតែភក់! ខ្ញុំខ្លាចប្រឡាក់ទូកខ្ញុំណាស់!”
ក្រោយមក “ទុក្ខកង្វល់” ក៏បានជិះកាត់ ហេីយ “សេចក្ដីស្រឡាញ់” ក៏ស្រែកឲ្យជួយ តែ”ទុក្ខកង្វល់” បន្លឺថា៖
“ខ្ញុំកំពុងព្រួយចិត្តណាស់! ខ្ញុំចង់នៅតែម្នាក់ឯង!”
ភ្លាមនោះ “ឈ្នានីស” ជិះកាត់មុខ ហេីយ “សេចក្ដីស្រឡាញ់” សូមដោយសារផងតែ “ឈ្នានីស” បញ្ឈឺថា៖
“អញគុំនឹងឯងយូរហេីយ! អស់ពីឯងទៅ អញយកតំណែងរបស់ឯងហេីយ!”
បន្តិចទៀតមក “សុភមង្គល” ក៏បានធ្វេីដំណេីរឆ្លងកាត់ ហេីយ “សេចក្ដីស្រឡាញ់” ក៏សូមឲ្យជួយ តែ “សុភមង្គល” កំពុងតែសប្បាយចិត្តណាស់ វាមិនខ្វល់នឹងនរណាទាំងអស់!
រំពេចនោះ មានសំឡេងមួយស្រែកថា៖
“នែ! “សេចក្ដីស្រឡាញ់” ខ្ញុំមកជួយឯងហេីយ”!
“សេចក្ដីស្រឡាញ់” មិនស្គាល់អ្នកជួយវាទេ ហេីយវាក៏ស្ទុះលោតឡេីងទូកភ្លាម។
នៅពេលរាល់គ្នាទៅដល់ទីសុវត្ថិភាព “សេចក្ដីស្រឡាញ់” ចុះពីទូក ហេីយជួប “ចំណេះវិជ្ជា ហេីយសួរ “ចំណេះវិជ្ជា” ថា៖
“តេីឯងដឹងថានរណាបានជួយខ្ញុំ នៅពេលគេរាល់គ្នាបានរត់ចោលខ្ញុំឬទេ?”
“ចំណេះវិជ្ជា” ញញឹមយ៉ាងស្រស់ រួចឆ្លេីយថា៖
“នោះគឺ “ពេលវេលា” ព្រោះ “ពេលវេលា” ដឹងនូវតម្លៃពិតប្រាកដរបស់ “សេចក្ដីស្រឡាញ់” និងទំហំអំណាចនៃ “សេចក្ដីស្រឡាញ់” ព្រោះវាមានតែ “សេចក្ដីស្រឡាញ់” ទេ ដែលអាចនាំមកនូវសន្តិភាព សេចក្ដីស្ងប់ស្ងាត់ និងសុភមង្គល។
គតិពិចារណា៖ ពេលវេលានឹងប្រាប់យេីងថាតេីនរណាដែលស្រឡាញ់យេីងពិតប្រាកដនៅពេលដែលយេីងធ្លាក់ខ្លួននោះ!
តេីលោកអ្នកនៅចាំអ្វីទៀត ម្ដេចក៏មិនធ្វេីឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នកឲ្យកាន់តែល្អផូរផង់ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ?
ប្រែសម្រួលពីអត្ថបទបរទេស
អត្ថបទទាក់ទង