សម្រង់សម្តីដ៏មានន័យទាក់ទងនឹងជំនាញ ៧ យ៉ាង ដែលនិស្សិតត្រូវការសម្រាប់អនាគតរបស់ពួគេ
នៅក្នុងយុគសម័យព័ត៌មានវិទ្យានាសតវត្សទី ២១ នេះ មានចំណេះដឹង និងជំនាញជាច្រើនដែលសិស្សនិស្សិតខិតខំប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រ និងទន្ទេញរាប់សិបឆ្នាំដើម្បីអាចក្លាយទៅជាមនុស្សពូកែ ឬប៉ិនប្រសព្វនៅក្នុងការដឹកនាំជីវិតខ្លួនឯង ដឹកនាំគ្រួសារ និងសហគមន៍ និងដឹកនាំសង្គមជាតិ ក៏ដូជជាពិភពលោកទាំងមូល។ ចំណេះ និងជំនាញរាប់រយពាន់ទាំងនោះ ខ្លះមានប្រយោជន៍ ខ្លះលែងមានប្រយោជន៍ ត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាជាច្រើននៅក្នុងសង្គមមនុស្ស ។ ចំណេះវិជ្ជាខ្លះត្រូវបានកត់ត្រាទុកនៅក្នុងគម្ពីរ ឬសៀវភៅរាប់លានក្បាល សម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយរៀនសូត្រ និងបន្តអនុវត្តបន្តទៀត។ ចំណេះវិជ្ជាខ្លះមិនត្រូវបានមនុស្សកត់ត្រាទុកក្នុងសៀវភៅទេ ប៉ុន្តែត្រូវបានមនុស្សមួយចំនួនរក្សាទុកក្នុងខួរក្បាលក្រោមរូបភាពជាការចងចាំ និងបញ្ជូនបន្តទៅមនុស្សជំនាន់ក្រោយដោយការបង្រៀនដោយផ្ទាល់មាត់។ អ្នកអប់រំសម័យទំនើបដូចជាលោក ថូនី វ៉ែគន័រ (Tony Wagner) បានចំណាយពេលច្រើនឆ្នាំដើម្បីសិក្សាស្រាជ្រាវរកមើលថាតើមានចំណេះវិជ្ជា ឬជំនាញប៉ុន្មានប្រភេទដែលសិស្សនិស្សិតចាំបាច់ត្រូវតែរៀនចេះនៅពេលបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់វិទ្យាល័យ ឬមហាវិទ្យាល័យ និងចេះទៅប្រកបការងារតាមស្ថាប័នរដ្ឋាភិបាល អង្គការមិនរកកម្រៃ ឬក្រុមហ៊ុនជំនួញទាំងឡាយ។ លោកថូនី វ៉ែគន័រ បានរកឃើញថា មានតែជំនាញចំនួន ៧ ប្រភេទប៉ុណ្ណោះដែលផ្តល់ប្រយោជន៍ជាសំខាន់ដល់សិស្សនិស្សិតទាំងឡាយ។ ដូច្នេះសូមអ្នកអានបន្តអាន និងសិក្សាជំនាញទាំងនោះដោយយកចិត្តទុកដាក់ ព្រមទាំងយកជំនាញទាំងនោះទៅអនុវត្តនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្លួនឲ្យបានជាប្រយោជន៍ជាភិយ្យោភាព។
១. ការគិតពិចារណាហ្មត់ចត់ និងការដោះស្រាយបញ្ញា (CRITICAL THINKING AND PROBLEM SOLVING)
សម្តីរបស់អ្នកស្រី អែលឡឹន កុមាតា (Ellen Kumata) ជាទីប្រឹក្សារបស់ក្រុមហ៊ុន Fortune 200 ៖ “គំនិតដែលជឿថាអ្នកដឹកនាំកំពូលរបស់ក្រុមហ៊ុនមួយមានគ្រប់ចម្លើយ និង អាចដោះស្រាយបញ្ហាផ្សេងៗដោយខ្លួនគេ គឺជាគំនិតហួសសម័យទៅហើយ ។ មនុស្សដែលធ្វើការកៀកកិតស្និទ្ធនឹងការងាររបស់គាត់ត្រូវតែមានជំនាញផ្នែកវិភាគយ៉ាងល្អល្អះ ។ អ្នកត្រូវតែល្អិតហ្មត់ចត់ ឧទាហរណ៍ ការធ្វើតេស្តពិសោធមើលការដៅស្មានរបស់អ្នក មិនត្រូវទទួលយកអ្វីៗដូចដែលគេបានប្រគល់មកឲ្យអ្នកនោះឡើយ មិនត្រូវចូលធ្វើការងារដោយយកគំនិតរបស់ខ្លួនទៅជាមួយថាអ្នកកំពុងព្យាយាមបញ្ជាក់អះអាងថាជាមនុស្សពូកែឡើយ” ។
២. សហប្រតិបត្តិការឆ្លងបណ្តាញ និងការដឹកនាំដោយប្រើឥទ្ធិពល (COLLABORATION ACROSS NETWORKS AND LEADING BY INFLUENCE)
សម្តីរបស់លោក ម៉ាក ឆែន្តល័រ (Mark Chandler) ជាអនុប្រធាននិងជាមេធាវីរបស់ក្រុមហ៊ុន Cisco ៖ “បញ្ហាចម្បងបំផុតដែលយើងមាននៅក្នុងក្រុមហ៊ុនទាំងមូលគឺការរកបានមនុស្សដែលមានសមត្ថភាពអាចសម្តែងភាពដឹកនាំឆ្លងបណ្តាញ (គ្រប់វិស័យ) ។ ភាសាដែលយើងនិយាយដដែលៗ (មន្ត) នោះគឺថា អ្នកត្រូវដឹកនាំដោយប្រើឥទ្ធិពល ជាជាងការប្រើសិទ្ធិអំណាច។”
៣. ភាពរហ័សរហួន និងលទ្ធភាពបត់បែន (AGILITY AND ADAPTABILITY)
សម្តីរបស់លោក ខ្លេ ផាកឃ័រ (Clay Parker) ជាប្រធានផ្នែកគ្រប់គ្រងសារធាតុគីមីនៃក្រុមហ៊ុន BOC Edwards ៖ “ខ្ញុំបានមកធ្វើការងារទីនេះអស់រយៈពេល ៤ ឆ្នាំ ហើយរៀងរាល់ឆ្នាំយើងបានកែប្រែជាមូលដ្ឋាននូវរបៀបចាត់ការរបស់ក្រុមហ៊ុន ព្រោះតែការប្រែប្រួលឥតឈប់ឈរនៃវិធីធ្វើជំនួញ។ ខ្ញុំអាចធានាអះអាងថា ការងារដែលខ្ញុំត្រូវជួលបុគ្គលណាម្នាក់ឲ្យមកធ្វើនោះនឹងត្រូវតែផ្លាស់ប្តូរដែរ ឬក៏អាចថា ការងារនោះឈប់មានទៀតហើយនៅពេលអនាគត ដូច្នេះនេះហើយជាហេតុផលបញ្ជាក់ថា លទ្ធភាពបត់បែន និងជំនាញខាងការរៀនសូត្រវិជ្ជាថ្មីៗទៀតមានសារៈសំខាន់ជាងជំនាញបច្ចេកទេសទាំងឡាយ។”
៤. គំនិតផ្តួចផ្តើម និងសហគ្រិនភាព (INITIATIVE AND ENTREPRENEURSHIP)
សម្តីរបស់លោក ម៉ាក មែដដក្ស (Mark Maddox) ជាប្រធានគ្រប់គ្រងផ្នែកធនធានមនុស្សនៃក្រុមហ៊ុន Unilever Foods North America ៖ “សម្រាប់បុគ្គលិកផ្នែកផលិតកម្មនិងច្នៃម៉ូត (ជាបុគ្គលិកធ្វើការយកប្រាក់ម៉ោង) យើងត្រូវការមនុស្សដែលចេះដឹកនាំខ្លួនឯងឲ្យអាចធ្វើការងារសម្រេចតាមគោលដៅ ពោលគឺពួកគេជាមនុស្សដែលអាចរកឃើញដំណោះស្រាយប្រកបដោយភាពច្នៃប្រតិដ្ឋចំពោះបញ្ហាផ្សេងៗដែលពិបាកដោះស្រាយនិងទាមទារការតស៊ូដើម្បីសម្រេច។”
៥. ទំនាក់ទំនងដោយការនិយាយ និងការសរសេរប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព (EFFECTIVE ORAL AND WRITTEN COMMUNICATION)
សម្តីរបស់អ្នកស្រី អែន្នម៉ារី នៀល (Annmarie Neal) អនុប្រធានផ្នែកគ្រប់គ្រងទេពកោសល្យនៃក្រុមហ៊ុន Cisco Systems ៖ “ជំនាញដ៏ធំបំផុតដែលមនុស្សជាច្រើនខ្វះខាតនោះ គឺលទ្ធភាពដើម្បីទាក់ទងគ្នា ទាំងខាងការបង្ហាញគំនិតដោយការសរសេរ និងដោយការនិយាយ។ នោះគឺជាបញ្ហាដ៏ធំមួយរបស់យើង។”
៦. ការទាញយក និងការវិភាគព័ត៌មាន (ACCESSING AND ANALYZING INFORMATION)
សម្តីរបស់លោក ម៉ៃឃ៍ សាំម័រស៍ (Mike Summers) ជាអនុប្រធានផ្នែកគ្រប់គ្រងទេពកោសល្យពិភពលោករបស់ក្រុមហ៊ុន Dell ៖ “សព្វថ្ងៃមានព័ត៌មានច្រើនលើសលប់ ហើយនោះប្រហែលជាព័ត៌មានដ៏ច្រើនសន្ធឹកពេក ហើយប្រសិនបើមនុស្សជាច្រើនមិនបានត្រៀមខ្លួនដើម្បីយកព័ត៌មានទាំងនោះមករៀនចំដាក់តាមលំដាប់លំដោយឲ្យមានប្រយោជន៍ទេ វាស្ទើរតែបង្កឲ្យមនុស្សទាំងនោះគាំងស្ទះមិនអាចបោះជំហានដើរទៅមុខមិនរួច។”
៧. ការចង់ដឹង និងការស្រមើស្រមៃ (CURIOSITY AND IMAGINATION)
សម្តីរបស់លោក ម៉ៃឃឹល យុង (Michael Jung) ទីប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់របស់ក្រុមហ៊ុន McKinsey and Company ៖ “គំនិតចាស់គំរិលរបស់ពួកយើង គឺថាការងារទាំងឡាយត្រូវបានកំណត់ច្បាស់លាស់ដោយនិយោជក (អ្នកជួលបុគ្គលិក) ហើយចំណែកឯបុគ្គលិកវិញ ត្រូវតែធ្វើការងារអ្វីក៏ដោយដែលនិយោជកដាក់ឲ្យធ្វើ… ប៉ុន្តែតាមការពិត អ្នកមានបំណងចង់ឲ្យបុគ្គលិករកឃើញការបកស្រាយមួយដែលអ្នកចូលចិត្ត ពោលគឺបុគ្គលិកនាំយកគំនិតផ្ទាល់ខ្លួនថ្មីៗមកបញ្ចូលបន្ថែមដល់កន្លែងធ្វើការងារ នោះគឺជាធាតុច្នៃប្រតិដ្ឋដ៏សំខាន់។”
អត្ថបទទាក់ទង