ជំនាញទន់ទាំង ៥ ដែលអ្នកត្រូវដុសខាត់ ដើម្បីទទួលបានជោគជ័យនៅកន្លែងធ្វើការ
ជំនាញទន់ (SoftSkill) គឺជាជំនាញមួយដែលមានលក្ខណៈជាសិល្បៈនៃការធ្វើអ្វីមួយប្រកបដោយភាពច្នៃប្រតិដ្ឋ និងជាលក្ខណៈចិត្តសាស្ត្រដែលសំដៅទៅលើឥរិយាបថរបស់មនុស្សរាប់ទាំងការទំនាក់ទំនង ការដឹកនាំ ការចរចារ ការលើកទឹកចិត្ត ការគ្រប់គ្រងពេលវេលា និងគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ជាដើម។ ជំនាញនេះ ពិបាកក្នុងការបណ្តុះបណ្តាល និងមិនងាយក្នុងការចាប់យកចំណេះដឹងទាំងនេះឡើយ ពីព្រោះវាជាលក្ខណៈអរូបី និងចិត្តសាស្ត្រ ហើយអាស្រ័យទៅតាមចរិតលក្ខណៈរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗទៀតផង។
គុណភាពអរូបីទាំងអស់នេះ មានសារៈសំខាន់ណាស់ ដើម្បីធ្វើឲ្យមានភាពលេចធ្លោរនៅកន្លែងធ្វើការ។ យ៉ាងណាមិញ នៅពេលដែលនិយាយអំពីភាពជោគជ័យនៅកន្លែងធ្វើការ សញ្ញាប័ត្រមហាវិទ្យាល័យតែមួយមុខមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់នៅឡើយទេ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ សូម្បីតែបទពិសោធន៍ការងាររាប់សិបឆ្នាំក៏មិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ផងដែរ។
នេះអាស្រ័យមកពីជំនាញដែលកំពុងតែមានតម្រូវការខ្លាំងបំផុត ដែលនិយោជកកំពុងតែស្វែងរកចង់បាននោះគឺ “ជំនាញទន់” ដែលពិបាករក សំដៅដល់ជំនាញទន់ដែលអរូបី ប៉ុន្តែជាគុណភាពដ៏សំខាន់ អាចជួយអ្នកក្នុងការធ្វើកិច្ចការ និងប្រាស្រ័យទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សនៅជុំវិញអ្នកកាន់តែមានប្រសិទ្ធិភាព។
បុគ្គលិកលក្ខណៈទាំងនេះរួមមាន ភាពជាអ្នកដឹកនាំ ចំណេះដឹងអំពីខ្លួនឯង ជំនាញក្នុងការទំនាក់ទំនង និងបញ្ញាស្មារតី។ ជាការពិតណាស់ លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យដ៏សំខាន់មួយក្នុងកំឡុងពេលដំណើរការជ្រើសរើសបុគ្គលិកនៅក្រុមហ៊ុន Google គឺស្វែងរក “សមត្ថភាពក្នុងការរៀនសូត្រ”។
ការដែលមានជំនាញទន់ល្អប្រសើរនោះអាចជា “ការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំមួយ” នៅពេលដែលអ្នកឆ្លងកាត់ជីវិតការងាររបស់អ្នក។ វាអាចជាភាពខុសគ្នារវាង ការធ្វើឲ្យអ្នកដទៃជឿជាក់លើអ្នក ឬបំភ្លេចអ្នក។ វាអាចជាភាពខុសគ្នារវាងការពន្លឿនដំណើរការគម្រោង ឬ គេបដិសេដចំពោះគម្រោងនោះ។ វាក៏អាចជាភាពខុសគ្នារវាងការទទួលបានការតែងតាំងថ្មី ឬត្រូវផ្លាស់ប្តូរទៅកន្លែងដែលមិនជាទីពេញចិត្តសម្រាប់អ្នក។ ជំនាញទាំងអស់នេះបង្រៀនអ្នកមិនត្រឹមតែឲ្យក្លាយជាបុគ្គលិកដែលប្រសើរម្នាក់តែប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងបង្រៀនអ្នកឲ្យក្លាយជាមនុស្សដែលមានប្រជាប្រិយភាពផងដែរ។
ដូច្នេះ អ្នកត្រូវពិនិត្យមើលជំនាញទន់ទាំង ៥ ខាងក្រោមដែលមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ភាពជោគជ័យ (ដែលក្នុងចំណោមជំនាញទាំងនោះ អ្នកអាចបង្រៀនខ្លួនឯងឲ្យអនុវត្តក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងប្រចាំថ្ងៃបានផងដែរ)។
១. ការស្តាប់៖ ធ្វើឲ្យការស្តាប់ក្លាយជាអាវុធ សម្ងាត់សម្រាប់ការទំនាក់ទំនងរបស់អ្នក
មនុស្សទូទៅតែងតែប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយ អ្នកទំនាក់ទំនងល្អតាមរយៈ “សមត្ថភាពនិយាយជាសាធារណៈដ៏ល្អ”។ ប៉ុន្តែអ្នកដែលពូកែទំនាក់ទំនងពិតប្រាកដនោះ ធ្វើអ្វីដែលមនុស្សភាគច្រើនបរាជ័យ នោះគឺពួកគេ “ស្តាប់”។
វិធីងាយស្រួលបំផុតដើម្បីបង្កើតទំនុកចិត្តជាមួយនរណាម្នាក់ គឺតាមរយៈការបង្ហាញចំណាប់រម្មណ៍ចំពោះពួកគេ។ អ្នកអាចសម្រេចកិច្ចការនេះបានដោយស្តាប់ឲ្យបានច្រើនជាងនិយាយ។ អ្នកស្តាប់ដែលល្អ មិនគិតអំពីអ្វីដែលគេនឹងសួរបន្ទាប់នោះទេខណៈពេលដែលដៃគូកំពុងតែនិយាយ។ អ្នកស្តាប់ដ៏ល្អតែងសួរសំណួរបន្ទាប់។
អ្នកស្តាប់ដ៏ល្អ គឺព្យាយាមអស់ពីលទ្ធភាពដើម្បីយល់ពីមនុស្សដែលគេនៅជាមួយ មិនមែនយល់តែពីខ្លួនគេនោះទេ។
នៅពេលមានចម្ងល់ អ្នកត្រូវផ្តល់តម្រុយដូចជា “សូមប្រាប់ខ្ញុំបន្ថែមពីវា”។ វត្ថុដែលមានតម្លៃបំផុតដែលអ្នកអាចឲ្យទៅនរណាម្នាក់បាននោះគឺ “ការយកចិត្តទុកដាក់”។
២. មានទំនួលខុសត្រូវ៖ ធ្វើអ្វីដែលអ្នកបាននិយាយថានឹងធ្វើ
នៅពេលដែលមានបញ្ហាអ្វីមួយ ហើយអ្នកជាអ្នកទទួលខុសត្រូវទៀតនោះ អ្នកមិនត្រូវរកលេស ព្រងើយកន្តើយ ឬស្តីបន្ទោសនរណាម្នាក់នោះទេ។ ផ្ទុយមកវិញ អ្នកត្រូវមានគណនីយភាព និងទំនួលខុសត្រូវចំពោះតួនាទីដែលអ្នកបំពេញ។ អ្វីដែលប្រសើរជាងនេះទៅទៀតនោះ គឺអ្នកត្រូវរៀនសូត្រពីវា។
នៅពេលអ្នកធ្វើការលើគម្រោងអ្វីមួយ វាងាយស្រួលណាស់ដែលអ្នកអាចនឹងច្រឡំដៃចុចពាក្យ “ផ្ញើរ” ចំពោះសារ ឬ អ៊ីម៉ែលណាមួយ ហើយស្មានថាការងាររបស់អ្នករួចរាល់។ វាកាន់តែងាយស្រួលក្នុងការដែលយល់ព្រមលើរឿងអ្វីមួយក្នុងការប្រជុំ ហើយមិនបានធ្វើតាមនោះ។ ទោះបីជាយ៉ាងណា ការដែលមានទំនួលខុសត្រូវ មានន័យថា មិនត្រូវធ្វើការសន្មត់នោះទេ ផ្ទុយមកវិញវាមានន័យថា ត្រូវមានការទទួលខុសត្រូវចំពោះរឿងរ៉ាវផ្សេងៗ និងតាមដាន ឬតាមសួរបញ្ជាក់ថាកិច្ចការនោះពិតជាបានបំពេញហើយពិតមែន ហើយវាក៏មានន័យថា ការរក្សានូវការព្រមព្រៀងដែលអ្នកមានយល់ព្រមផងដែរ។
នៅពេលមានចម្ងល់ ជំនាញនេះគឺ សម្តៅលើការធ្វើអ្វីដែលអ្នកបាននិយាយថាអ្នកនឹងធ្វើ។ នេះគឺជាស្នូលនៃសុចរិតភាព ហើយវាបង្កើតនូវទំនុកចិត្តផងដែរ។
៣. ការគិតបែបច្នៃប្រឌិត៖ ត្រូវមានភាពឆ្លាតវៃជាមួយអ្វីដែលអ្នកមានស្រាប់
ការដែលមានភាពច្នៃប្រឌិតមានន័យថា ស្វែងរកវិធីសាស្រ្តដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាណាមួយជាមួយធនធានដែលមានកំណត់។ មេចុងភៅគឺ ជាឧទាហរណ៍ដ៏ល្អមួយពីរបៀបដែលដោះស្រាយបញ្ហា។ ប្រសិនបើមេចុងភៅចង់ចម្អិនអាហារមួយចានដែលត្រូវការគ្រឿងផ្សំ ១០ មុខ ប៉ុន្តែគាត់មានតែ ៧ មុខនៅក្នុងដៃប៉ុណ្ណោះ។ តើគាត់នឹងធ្វើដូចម្តេច? តើគាត់នឹងទុកឲ្យអតិថិជនរបស់គាត់នៅឃ្លានឬ?
ទេ! ចុងភៅដែលល្អនឹងនឹកឃើញពីរបៀបដោះស្រាយបញ្ហាភ្លាម។ គាត់នឹងរកវិធីសាស្រ្តច្នៃប្រឌិតផ្សេង ដែលត្រូវការតែគ្រឿងផ្សំចំនួន ៧ មុខដែលគាត់មាននោះ ដើម្បីធ្វើម្ហូបមួយចានដែលមានរសជាតិឆ្ងាញ់។ ការកែច្នៃដ៏ល្អបំផុត គឺកើតឡើងនៅពេលមានសម្ពាធ ឬឧបសគ្គខ្លាំង។ ក្រុមហ៊ុនដែលមានថវិការច្រើន ឬ ធនធានមនុស្សច្រើនតែងតែមិនចប់មុនទេ។ អ្នកត្រូវប្រើគុណវិបត្តិរបស់អ្នកដើម្បីបង្កើតគុណសម្បត្តិរបស់អ្នក។ អ្នកត្រូវផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់លើគ្រឿងផ្សំដែលអ្នកមាន មិនមែនគ្រឿងផ្សំដែលអ្នកគ្មាននោះទេ បន្ទាប់មកអ្នកត្រូវក្តោបយកឱកាសសេរីភាពដែលគ្រឿងផ្សំទាំងនេះនឹងបង្កើត។
៤. ការយល់ដឹងពីអារម្មណ៍៖ ដឹងថាតើអ្នកមានអារម្មណ៍បែបណា
នៅពេលអ្នកមានពេលវេលាល្អ ឬមិនល្អ វាជាការងាយក្នុងការសម្តែងអារម្មណ៍ពិតរបស់អ្នក។ យ៉ាងណាមិញ វាអាចជាបញ្ហាដ៏ស្មុគស្មាញមួយក្នុងការសម្រេចចិត្ត (ចំពោះមូលហេតុដែលអ្នកប្រហែលជាអាចដោះស្រាយបាន)។
ការពិតនោះ គឺពេលខ្លះនៅពេលដែលអ្នកមានការភ័យខ្លាច តែជាក់ស្តែងអ្នកកំពុងតែមានការរំភើបខ្លាំងឯណោះទេ។ ពេលខ្លះអ្នកមិនសប្បាយចិត្ត តាមពិតគឺអ្នកកំពុងតែខឹងសម្បារខ្លាំង។ ជួនកាលពេលដែលអ្នកខឹង តែការពិតអ្នកកំពុងតែមិនសប្បាយចិត្តទៅវិញទេ។ នៅពេលដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ណាមួយដែលធ្វើឲ្យអ្នកសម្តែងចេញនូវអាកប្បកិរិយាដែលគួរឲ្យងឿងឆ្ងល់ អាកប្បកិរិយាមួយដែលធ្វើឲ្យអ្នកសោកស្តាយនៅប៉ុន្មានម៉ោង អ្នកត្រូវបញ្ឃប់សកម្មភាពមួយភ្លែត ហើយសួរខ្លួនឯងថា “តើខ្ញុំពិតជាមានអារម្មណ៍បែបណា?”
និយាយជាមួយមិត្តភក្តិណាម្នាក់។ អ្នកត្រូវមានជម្រើសទីពីរចំពោះ អ៊ីម៉ែលដែលពោរពេញដោយការខឹងសម្បារដែលអ្នកបានព្រៀងទុកនោះ មុនពេលអ្នកចុចលើពាក្យថា “ផ្ញើរ” ទៅកាន់ប្រធានរបស់អ្នក។
៥. ការយល់ចិត្ត៖ ចេញទៅខាងក្រៅដើម្បីបង្កើតទំនាក់ទំនងខាងក្នុង
វាជាការងាយក្នុងការក្លាយជាផ្នែកមួយនៃក្រុមមនុស្សជាច្រើន ហើយធ្វើអ្វីដែលអ្នកដទៃកំពុងតែធ្វើ ជាពិសេសនៅក្នុងស្ថាប័នធំៗ។ ប៉ុន្តែវាមានតម្លៃណាស់ក្នុងការស្វែងរកពេលវេលា ដើម្បីចេញទៅក្រៅការិយាល័យដើម្បីស្វែងយល់នូវបទពិសោធន៍ថ្មីៗ ដែលអាចឲ្យអ្នកមានការរីកចម្រើន និងកសាងការស្វែងយល់ចិត្តពីអ្នកដទៃ។
កន្លែងល្អៗសម្រាប់ការធ្វើដូចនេះ មានដូចជាការស្ម័គ្រចិត្ត វគ្គបន្តការសិក្សាផ្សេងៗ ដំណើរកម្សាន្ត ធ្វើការនៅការដ្ឋានគម្រោងផ្ទាល់ ចូលរួមសន្និសីទ ឬព្រឹត្តិការណ៍វប្បធម៌ណាមួយ និងកន្លែងជាច្រើនទៀត។ នៅពេលដែលយើងធ្វើរឿងទាំងអស់នេះ យើងកំពុងសិក្សារៀនសូត្រពីរបៀបផ្សាភ្ជាប់ជាមួយអ្នកដទៃដែលនៅខាងក្រៅតំបន់របស់អ្នក ហើយកសាងការយល់ដឹងពីអ្នកទាំងអស់នោះដែលប្រហែលជាមានការយល់ឃើញផ្សេងៗគ្នា សាវតាផ្សេងៗគ្នា និងអ្នកដែលមានទស្សនៈលើអ្វីមួយផ្សេងៗគ្នា។ ទាំងនេះក៏បានបង្រៀនអោយយើងថា តើយើងម្នាក់ៗមានចំណុចដូចគ្នានឹងអ្នកដទៃកម្រិតណាផងដែរ។
នៅពេលដែលយើងយកបទពិសោធន៍ពីខាងក្រៅត្រឡប់មកក្នុងការិយាល័យវិញ វាអាចបង្កើតឲ្យមានការយល់ចិត្ត និង ស្វែងយល់ពីគ្នាកាន់តែល្អជាងមុនជាមួយនឹងអ្នករួមការងាររបស់យើង ដែលទាំងអស់នេះចុងក្រោយធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថាមានផាសុកភាពចំពោះខ្លួនឯង។
ទាំងអស់នេះ គឺពិតជាអ្វីដែលយើងហៅថា “ជំនាញទន់”។ ទីបំផុត វាមិនគ្រាន់តែជាការងារដែលមិនពេញនិយម ឬគ្រាន់តែជាការធ្វើឲ្យនិយោជកពេញចិត្តតែប៉ុណ្ណោះទេ។ ការពាំនាំនូវបុគ្គលិកលក្ខណៈទាំងអស់នេះមកក្នុងការប្រកបការងារ អាចជួយធ្វើឲ្យការងារដែលអ្នកធ្វើកាន់តែមានប្រសិទ្ធិភាព (ហើយខ្ញុំអាចនិយាយបានថា) វាធ្វើឲ្យការងាររបស់អ្នកកាន់តែសប្បាយផងដែរ។ មើលទៅវាហាក់ដូចជាសាមញ្ញ ហើយអ្នកប្រហែលជាបានអនុវត្តជំនាញទាំងអស់នេះខ្លះៗរួចមកហើយ ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវជម្រុញខ្លួនឯងឲ្យធ្វើវាកាន់តែច្រើនឡើង ទៅកាន់តែជ្រៅ និងឲ្យកាន់តែឆ្ងាយ។ ពីព្រោះក្នុងរយៈពេលដ៏វែងខាងមុខ ទាំងអស់នេះនឹងជួយអ្នកឲ្យឈានទៅមុខកាន់តែឆ្ងាយ។
អត្ថបទទាក់ទង
កំហុសទូទៅទាំង ៧ ដែលអ្នកដឹកនាំវ័យក្មេងតែងតែធ្វើ ប៉ុន្តែមិនត្រូវធ្វើ