ក្បួនចំនួន ៤ ក្នុងការគ្រប់គ្រងអាទិភាពការងារដែលកើតឡើងស្របពេលគ្នា
ការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង និងកំណត់ការងារជាអាទិភាព ជារឿងសំខាន់មួយដែលអាចធ្វើឱ្យមនុស្សមានប្រសិទ្ធភាពការងារខ្ពស់ ព្រោះវាអាចជួយឱ្យមនុស្សផ្តោតលើភាពសំខាន់នៃការងារបានល្អ។
មនុស្សម្នាក់ៗថ្វីដ្បិតតែទទួលបានការអប់រំជាមួយគ្នា រស់នៅក្នុងបរិស្ថានស្រដៀងគ្នា និងក្នុងប្រទេសតែមួយជាមួយគ្នា តែមិនប្រាកដថា នឹងទទួលបានលទ្ធផលក្នុងជីវិតដូចគ្នានោះទេ។ បញ្ហានេះកើតឡើងដោយសារតែមនុស្សម្នាក់ៗមានទម្លាប់ក្នុងការគិត និងរបៀបរបបនៃការអនុវត្តខុសគ្នាទាំងក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃក្នុងការងារ និងក្នុងអាជីវកម្មជាដើម។
ក្រុមហ៊ុនមានបញ្ជីអាទិភាពការងារប្រកួតប្រជែងគ្នាមិនចេះចប់ ជាពិសេសនៅក្នុងដំណាក់កាលចាប់ផ្តើម។ ការព្យាយាមដោះស្រាយកិច្ចការទាំងអស់ក្នុងពេលជាមួយគ្នាបានត្រឹមតែនាំទៅរកលទ្ធផលមិនជាទីគាប់ចិត្តប៉ុណ្ណោះ។ តើអ្នកគ្រប់គ្រង និងដឹកនាំត្រូវបង្កើតក្បួនសម្រេចចិត្តដោយរបៀបណាដើម្បីជួយកំណត់អាទិភាពការងារ និងដើរក្នុងទិសដៅដែលត្រូវ?
សម្រាប់ក្រុមហ៊ុនភាគច្រើន ការតម្រង់ទិសដៅក្រុមហ៊ុនឱ្យស្របគ្នានឹងការលើកទឹកចិត្តបុគ្គលិកឱ្យប្រឹងប្រែងធ្វើការឆ្ពោះទៅរកគោលដៅនោះជាគន្លឹះ។ ខាងក្រោមនេះជាក្បួនដែលលោកអ្នកអាចចាប់ផ្តើមបាន៖
១. កំណត់ដឹងគោលដៅរបស់ក្រុមហ៊ុន
ចំណុចរួមនៃការកំណត់អាទិភាពការងារស្ថិតនៅលើការរុញច្រានទៅរកជោគជ័យក្នុងរបៀបប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ ជោគជ័យមានន័យខុសគ្នានៅក្នុងផ្នែកផ្សេងៗនៃពាណិជ្ជកម្ម ប៉ុន្តែទោះជាមានការយល់ខុសគ្នាចំពោះជោគជ័យ ក៏វាត្រូវតែកំណត់ឱ្យបានដឹងច្បាស់ជាមុនដែរ។ ក្នុងករណីភាគច្រើន ជោគជ័យនេះស្ថិតនៅលើគោលដៅរួមរបស់ក្រុមហ៊ុន។ តើលោកអ្នកកំពុងតែធ្វើការដើម្បីពង្រីកប្រភពចំណូល? បង្កើនចំណែកទីផ្សារ? និងធ្វើឱ្យសេវាអតិថិជនកាន់តែប្រសើរឡើងទេ? គោលដៅក្រុមហ៊ុនគួរតែជាត្រីវិស័យតម្រង់ទិសការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់បុគ្គលិក។ គោលដៅដែលត្រូវអាចភ្ជាប់ទៅនឹងតួនាទីនិងទំនួលខុសត្រូវទាំងអស់ក្នុងក្រុមហ៊ុន។
២. ដាក់គោលដៅនៅចំពោះមុខ
បើលោកអ្នករំពឹងចង់ឱ្យបុគ្គលិកធ្វើការឆ្ពោះទៅរកគោលដៅនេះរាល់ថ្ងៃ ថ្នាក់ដឹកនាំត្រូវតែតាំងចិត្តនិងប្រឹងប្រែងបង្ហាញឱ្យឃើញគោលដៅរាល់ថ្ងៃដែរ។ ចែករំលែកគោលដៅនោះនៅក្នុងពេលប្រជុំ ក្នុងការរៀបចំផែនការ និងតាមគ្រប់មធ្យោបាយទំនាក់ទំនងទាំងផ្លូវការនិងក្រៅផ្លូវការ។ តើហេតុអ្វីបានជាការទុកចិត្តទាំងស្រុងលើគោលដៅជារឿងសំខាន់? ចម្លើយគឺវាជួយផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់បុគ្គលិក។ បើបុគ្គលិកនីមួយៗមានសមត្ថភាពកំណត់អាទិភាពតាមគោលដៅដូចគ្នានឹងអ្នកគ្រប់គ្រងដែរ មានន័យថាមនុស្សទាំងអស់គ្នាក្នុងក្រុមហ៊ុនកំពុងតែរុញច្រានទៅមុខក្នុងទិសដៅត្រឹមត្រូវ។
៣. សួរសំណួរឱ្យកំណត់អាទិភាព
លោកអ្នកមានគោលដៅ និងមានក្រុមការងារដែលជឿជាក់លើគោលដៅហើយ។ ពេលនេះលោកអ្នកអាចប្រើប្រាស់ធាតុផ្សំទាំងនេះដើម្បីជួយកំណត់អាទិភាព។ ពាណិជ្ជកម្មមានលក្ខណៈបត់បែនទៅតាមស្ថានការណ៍ ដែលនាំទៅរកឱកាសផងនិងការប្រថុយផង ហើយក៏អាចនឹងតម្រូវឱ្យមានការកែតម្រូវទិសដៅខ្លះដែរ។ ដូច្នេះតើលោកអ្នកអាចកំណត់ដឹងដោយរបៀបណាថាគំនិតមួយមានតម្លៃគួរដល់ការប្រឹងប្រែងបន្តទៅមុខទៀត? លោកអ្នកអាចនឹងសួរសំណួរជាប្រចាំថា «តើសកម្មភាពដែលស្នើឡើងនេះជួយយើងឱ្យសម្រេចបានគោលដៅបានទេ?» បើចម្លើយវិជ្ជមានកាន់តែច្រើន កម្រិតអាទិភាពក៏គួរតែខ្ពស់ដែរ ហើយធ្វើឱ្យលោកអ្នកមើលឃើញកាន់តែច្បាស់។
៤. វិភាគលទ្ធផល
ដូច្នេះនៅទីបញ្ចប់ តើលោកអ្នកបានសម្រេចគោលដៅទេ? តើដំណើរការវាយតម្លៃឱកាសពាណិជ្ជកម្មប្រព្រឹត្តទៅល្អទេ? តើមនុស្សនៅគ្រប់កម្រិតទាំងអស់នៃក្រុមហ៊ុនទទួលបានអំណាចដើម្បីសម្រេចចិត្តដោយផ្អែកលើគោលការយកគោលដៅជាធំទេ។ បើលោកអ្នកទទួលបានចម្លើយអវិជ្ជមានខ្លះក៏មិនមែនជាបញ្ហាអ្វីទេ វាជាសញ្ញាបញ្ជាក់ថាដល់ពេលដែលលោកអ្នកត្រូវវិវត្តហើយ។ ការផ្លាស់ប្តូរជារឿងជៀសមិនរួចទេ ហើយលោកអ្នកគួរតែបើកចិត្តទទួលយកការផ្លាស់ប្តូរដែលចាំបាច់។
ប្រភពយោង៖ គេហទំព័រ Entrepreneur
អត្ថបទទាក់ទង
អន្ទាក់ទាំង ៥ ដែលអ្នកត្រូវចៀសវាង ដើម្បីសម្រេចចិត្តឲ្យបានល្អ