ជំនាញចរចា៖ វិធីសាស្រ្តអភិវឌ្ឈន៏ជំនាញចរចាប្រកបដោយប្រសិទ្ឋភាព
ច-ចា ( កិ. ) និយាយប្រស្រ័យ, សំណេះសំណាលរកគ្នា : គេកំពុងចរចាគ្នា; សត្វសារិកាកែវ វាកំពុងទំលើមែកឈើ វាចរចាគ្នាវាដូចមនុស្សយើងដែរហ្ន៎ ! យោងតាមវចនានុក្រមសម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត។
ការចរចា មិនមែនសំខាន់តែក្នុង
ដើម្បីយល់ឲ្យបានច្បាស់ យើងគួរយល់ពាក្យ “ចរចា” មានន័យថា គឺជាដំណើរការដែលភាគីពាក់ព័ន្ធព្យាយាមស្វែងរកវិធីអ្វីមួយ ដើម្បីអាចឲ្យមានការទទួលយកបានទាំងសងខាង។ ការចរចាត្រូវបានធ្វើទ្បើងនៅពេលដែលគេត្រូវការដំណោះស្រាយអ្វីមួយ ដើម្បីឲ្យមានការវិវឍ្ឍទៅមុខក្នុងយុទ្ធសាស្ត្រល្អ។
យុទ្ធសាស្ត្រក្នុងការចរចាមាន៤គឺ៖
- យុទ្ធសាស្ត្រ ឈ្នះ-ឈ្នះ ៖ ភាគីទាំង២ ឬភាគីពាក់ព័ន្ធទទួលបានដំណោះស្រាយដែលពេញចិត្តទាំងអស់គ្នា។
- យុទ្ធសាស្ត្រ ឈ្នះ-ចាញ់ ៖ ភាគី១ពេញចិត្តចំពោះដំណោះស្រាយ ហើយភាគី១ទៀតមិនពេញចិត្ត។
- យុទ្ធសាស្ត្រ ចាញ់-ឈ្នះ ៖ ភាគី១មិនពេញចិត្តចំពោះដំណោះស្រាយ ហើយភាគី១ទៀត ពេញចិត្ត។
- យុទ្ធសាស្ត្រ ចាញ់-ចាញ់ ៖ មិនមានភាគីណាពេញចិត្តចំពោះដំណោះស្រាយ។
ខាងក្រោមនេះជាតិចនិកទាំង៥នៃការអភិវឌ្ឍជំនាញ និងសិល្បៈលម្អិតនៃការចរចា ដែលអ្នកអាចយកទៅអនុវត្តក្នុងជីវិតពិតបាន៖
១. បង្កើតទំនាក់ទំនងមុនការចរចា
អ្នកចរចាដែលឈ្លាសវៃ តែងកំណត់ការទំនាក់ទំនងឱ្យដើរមុននឹងដំណើរការចរចាជានិច្ច។ តិចនិកនេះនឹងជួយកែតម្រង់អ្នក និងភាគីម្ខាងទៀតឱ្យទទួលបានអារម្មណ៍របស់គ្នាទៅវិញទៅមក ។ វាមិនមែនជាការលះបង់អារម្មណ៍របស់ភាគីម្ខាងទៀតឆ្ពោះទៅបញ្ចប់ការចរចាទាំងលំបាកនោះទេ ។
ដូច្នេះ អ្នកគួរតែអភិវឌ្ឍន៍ជំនាញចរចា ដោយហ្វឹកហាត់បើកចិត្តឱ្យទូលាយ មានមិត្តភាព និងស្មោះត្រង់សម្រាប់ជាមូលដ្ឋានចរចា ដែលមិនត្រឹមតែក្នុងមុខជំនួញប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែអាចបង្កើតអារម្មណ៍ដ៏ល្អដល់គ្នាបានផងដែរ ។ នេះជាកូនសោសំខាន់នៃការចរចាដែលទទួលបានភាពជោគជ័យ ។
២. កុំមើលងាយសមត្ថភាពអ្នកដទៃ
វាជាធម្មជាតិមូលដ្ឋានរបស់មនុស្សម្នាក់ៗដែលអាចដឹងថា អ្នកណាស្មោះត្រង់ ឬកុហក ។ ប្រសិនបើគេមានអារម្មណ៍ថា អ្នកមានអ្វីគួរឱ្យសង្ស័យ អ្នកបត់បែនសម្តី ឬកំពុងតែលាក់អាថ៌កំបាំង ហេតុនេះ គេនឹងមិនស្មោះត្រង់ជាមួយអ្នកដូចគ្នា ។ ផ្ទុយទៅវិញ នៅពេលណាដែលអ្នកសម្តែងចេញទៅត្រង់ៗ ហើយអាចធ្វើឱ្យភាគីម្ខាងទៀតមានអារម្មណ៍គោរព និងទុកចិត្តនោះ គឺការចរចារបស់អ្នកនឹងមានតម្លៃច្រើន ព្រមទាំងងាយស្រួលឡើងដែរ ។
៣. យុទ្ធសាស្ត្រ ឈ្នះ-ឈ្នះ (Win-Win)
win-win គឺជាផ្លូវចេញដ៏ល្អបំផុតរបស់ការចរចាគ្រប់រឿងទាំងអស់ ។ ការចរចាដើម្បីយកប្រយោជន៍តែភាគីម្ខាងនោះ វាជាអ្វីដែលគួរឱ្យធុញទ្រាន់ និងពិបាកបញ្ចប់ដោយជោគជ័យបានណាស់ ។ ដូច្នេះ ចូរសាកល្បងយល់ពីគោលបំណងរបស់ភាគីម្ខាងទៀត ព្រោះវាចាំបាច់ក្នុងការចរចាដ៏ល្អ ។
៤. រក្សាបរិយាកាសនៃការចរចា
គ្រប់គ្នាតែងមានភាពជាមនុស្សធំ និងភាពជាកុមារនៅផ្នែកខាងក្នុង ដែលសុទ្ធសឹងតែជាប្រយោជន៍ក្នុងការចរចាតាមឱកាស ។ ជួនកាល ការចរចារឿងតូចតាចដូចជា តម្លៃសម្លៀកបំពាក់ មនុស្សភាគច្រើនប្រើប្រាស់វិធីបែបក្មេង ជជែកគ្នាងាយជាមួយអ្នកលក់ ដែលមើលទៅគ្មានអ្វីខុសប្លែក ។ ប៉ុន្តែបើការចរចាទៅលើរឿងផ្សេងវិញ ចំណុចស្មើគ្នានៃការយល់ឃើញ និងពាក្យសម្តី គឺជារឿងសំខាន់ដើម្បីបង្កើតភាពជឿជាក់ និងរក្សាបរិយាកាសជជែកឱ្យរលូនរហូតដល់ចុងបញ្ចប់ ។
៥. ស្ងាត់ស្ងៀម
ជាវិធីចាំបាច់ សូមចាំទុកជានិច្ចថា គ្រប់យ៉ាងសុទ្ធតែមានចង្វាក់របស់វា ដែលពុំគួរយឺតយ៉ាវ ឬប្រញាប់ប្រញាល់ពេកដែរ ។ ជាញឹកញាប់ គេសង្កេតឃើញថា «ការមិននិយាយអ្វី» បែរជាល្អបំផុត និងកុំភ្លេចថា «ការនៅស្ងាត់ស្ងៀម» ក៏អាចប្រើជាវិធីដ៏មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការចរចាបានដែរ មិនថាជាមនុស្សនៅជិតខ្លួន ឬអ្នកដទៃឡើយ។
ក៏ប៉ុន្តែ មុននឹងចាប់ផ្តើមធ្វើការចរចាជាមួយអ្នកណាម្នាក់ ចាំបាច់ត្រូវតែមានការរៀបចំទាំង៥ជំហានជាមុនសិនដូចជា៖
- ការរៀបចំ៖ រៀបចំឯកសារ ឬក៏ពាក្យសម្រាប់ធ្វើការចរចា ហើយអាចមានការសិក្សាស្រាវជ្រាវព័ត៌មានជាមុន ដើម្បីធ្វើជាឯកសារយោង។
- ការពិភាក្សា៖ រៀបចំការជួបគ្នារវាងភាគីពាក់ព័ន្ធ ហើយធ្វើការសន្ទនាគ្នាតាមវិជ្ជាជីវៈ។
- ការលើកទ្បើង៖ លើកសំណើរទ្បើងទៅឲ្យភាគីពាក់ព័ន្ធ ដើម្បីឲ្យការចរចាមានភាពរលូនល្អប្រសើរ។
- ការចរចាបញ្ហា៖ ពិភាក្សាគ្នាចំពោះបញ្ហាដែលអាចដោះស្រាយបាន ថាតើអាចមានដំណោះស្រាយផ្សេងដែលធ្វើឲ្យភាគីទាំងអស់ពេញចិត្តឬក៏អត់។
- ការពិនិត្យ៖ ពិនិត្យមើលការព្រមព្រៀង ហើយធ្វើការបញ្ជាក់ជាចុងក្រោយជាមួយដៃគូភាគី។
គួរបញ្ជាក់ឲ្យដឹងដែរថា ដើម្បីឲ្យការចរចាមានភាពរលូនល្អប្រសើរ គម្បីផ្តោតទៅលើកត្តា៣យ៉ាងគឺ៖
- វាជាការព្រមព្រៀងល្អ
- វាមានប្រសិទ្ធភាព
- វាធ្វើឲ្យទំនាក់ទំនងមានភាពល្អប្រសើររវាងភាគី
ចំនុចមួយទៀតដែលអ្នកពូកែចរចាផ្តោតសំខាន់នោះគឺ ជម្រើសចរចា។ ជម្រើសចរចា គឺជាដំណើរការក្នុងការចរចាថា តើត្រូវដើរតាមផ្លូវមួយណា ដែលអាចទទួលបានផលប្រយោជន៍ទាំងអស់គ្នា។ ជម្រើសចរចាមាន៤ដូចជា៖
- ការសម្របសម្រួល៖ ភាគីទាំងសងខាងស្វែងរកដំណោះស្រាយដែលល្អ ហើយធ្វើការបត់បែនសម្របខ្លួនតាមកាលៈទេសៈ ជាធម្មតាជម្រើសនេះទទួលបានលទ្ធផល ឈ្នះ-ឈ្នះ និង ឈ្នះ-ចាញ់/ចាញ់-ឈ្នះ។
- ការសហការ៖ ភាគីទាំង២រួមដៃគ្នាក្នុងដើម្បីទទួលបានលទ្ធផល ឈ្នះ-ឈ្នះ។
- ការប្រកួតប្រជែង៖ ភាគីមួយចង់ទាញយកផលប្រយោជន៍ពីលើភាគីមួយទៀត ដែលអាចទទួលបានលទ្ធផល ឈ្នះ-ចាញ់/ចាញ់-ឈ្នះ។
- ការគេចវេស៖ នៅពេលដែលភាគីទាំងសងខាងមិនអាចបង្កើតដំណោះស្រាយដែលល្អសម្រាប់រៀងៗខ្លួនបាន ហើយលទ្ធផលគឺ ចាញ់-ចាញ់។
អ្នកដែលពូកែក្នុងការចរចាតែងតែមានលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួនដូចជា៖
- សមត្ថភាពក្នុងការរៀបគម្រោង
- អាចគិតពិចារណាបានច្បាស់ល្អក្រោមសម្ពាធ
- មានភាពបត់បែន
- មានជំនាញទំនាក់ទំនងល្អ
- មានចំណេះដឹងច្រើន
- ចេះវិភាគចំណាប់អារម្មណ៍ដៃគូភាគី
- មានការតស៊ូក្នុងការតាមដាន
ជាទូទៅ ចំពោះអ្នកដែលពូកែក្នុងជំនាញចរចា តែងតែរិះរកគ្រប់វិធីដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលឈ្នះ-ឈ្នះ ដោយសារតែវាមានផលចំណេញសម្រាប់ភាគីទាំងអស់ ជាក់ស្តែងដូចជា បុគ្គលិកខាងធនធានមនុស្ស តែងតែធ្វើការចរចាជាមួយបេក្ខជនដែលបានសម្ភាសន៍ការងារជាប់ ហើយធ្វើយ៉ាងម៉េចឲ្យមានផលប្រយោជន៍ដែលទាំងសងខាងអាចទទួលយកបាន ដូចជាការចរចាប្រាក់ខែជាដើម។
2 thoughts on “ជំនាញចរចា៖ វិធីសាស្រ្តអភិវឌ្ឈន៏ជំនាញចរចាប្រកបដោយប្រសិទ្ឋភាព”