រូបតំណាងបង្កើតឡើងដោយ AI ដោយ គង់ ឆាយឡេង
ទ្រឹស្តីសេះស្លាប់ គឺជាពាក្យប្រៀបធៀបបែបកំប្លែងដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីរបៀបដែលមនុស្ស ស្ថាប័ន ឬប្រទេសមួយចំនួនប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាជាក់ស្តែងដែលមិនអាចដោះស្រាយបាន ប៉ុន្តែជំនួសឱ្យការទទួលយកការពិត ពួកគេប្រកាន់ខ្ជាប់នូវភាពត្រឹមត្រូវរបស់ពួកគេ។
គំនិតស្នូល គឺប្រសិនបើអ្នកដឹងថាអ្នកកំពុងជិះសេះស្លាប់ អ្វីដែលត្រូវធ្វើគឺត្រូវចុះក្រោម ហើយទុកវាចោល។
អត្ថបទទាក់ទង៖ មនុស្សសហស្សវត្សរ៍ ដឹកនាំផ្លូវក្នុងការទទួលយកបញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI) នៅកន្លែងធ្វើការ
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅក្នុងការអនុវត្តជាក់ស្ដែង ជារឿយៗវាផ្ទុយពីនេះ។ ជំនួសឱ្យការបោះបង់ចោលសេះដែលស្លាប់នោះ វិធានការនានាត្រូវបានអនុវត្តដូចជា៖
- ទិញកែបក្រវ៉ាត់ថ្មីសម្រាប់សេះ។
- កែលម្អចំណីរបស់សេះ ទោះបីជាវាស្លាប់ហើយក៏ដោយ។
- ផ្លាស់ប្តូរអ្នកជិះ ជំនួសឱ្យការដោះស្រាយបញ្ហាពិតប្រាកដ។
- បណ្តេញអ្នកគ្រប់គ្រងសេះ ហើយជួលអ្នកថ្មីដោយសង្ឃឹមថាទទួលបានលទ្ធផលផ្សេង។
- រៀបចំការប្រជុំដើម្បីពិភាក្សាពីរបៀបបង្កើនល្បឿនសេះដែលស្លាប់។
- បង្កើតគណៈកម្មការ ឬក្រុមការងារដើម្បីវិភាគបញ្ហាសេះស្លាប់ពីគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។ គណៈកម្មាធិការទាំងនេះ ធ្វើការអស់ជាច្រើនខែ លើករបាយការណ៍ ហើយចុងក្រោយសន្និដ្ឋានជាក់ស្តែង៖ សេះបានស្លាប់ហើយ។
- បង្ហាញអំពីភាពត្រឹមត្រូវនៃកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដោយប្រៀបធៀបសេះដែលស្លាប់ទៅនឹងសេះស្លាប់ផ្សេងៗទៀត ដោយសន្និដ្ឋានថាបញ្ហាគឺជាការខ្វះការហ្វឹកហាត់។
- ស្នើវគ្គបណ្តុះបណ្តាលសម្រាប់សេះ ដែលមានន័យថាបង្កើនថវិកា។
- កំណត់ឡើងវិញនូវគោលគំនិត “ស្លាប់” ដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលថាសេះនៅតែមានឱកាស។
គំនិតសិក្សា៖
ទ្រឹស្ដីនេះ បង្ហាញពីចំនួនមនុស្ស និងស្ថាប័នចូលចិត្តបដិសេធការពិត និងការខ្ជះខ្ជាយពេលវេលា ធនធាន និងការខិតខំប្រឹងប្រែងលើដំណោះស្រាយដែលគ្មានប្រយោជន៍ ជាជាងទទួលយកបញ្ហាតាំងពីដំបូង ហើយធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ឆ្លាតវៃ និងកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព។
សៀវភៅ ការគ្រប់គ្រង និងអភិវឌ្ឍស្ថាប័ន
