រឿងខ្លី៖ ប្តូរអាជីព ប្តូរចរិត ផ្តល់ទស្សនៈថាប្រកបអាជីពអ្វីមួយ យើងត្រូវតែពត់ចរិតនិស្ស័យឱ្យស្របតាមអាជីពនោះ
នៅក្នុងភូមិមួយ ប្រជាជនចេះស្រឡាញ់ និងតែងតែចេះយកអាសាគ្នាជាប្រចាំ។ មានបុរសម្នាក់ជាមនុស្សមានចិត្តសប្បុរស និងយកចិត្តទុកដាក់ជួយយកអាសាដល់មិត្តជិតខាងជាខ្លាំង។ នៅពេលណាគាត់មានលុយកាក់ ហើយឃើញអ្នកណាខ្វះខាត គាត់ក៏ឱ្យតែម្ដង ដោយមិនចាំបាច់សងវិញទេ ឬមួយប្រសិនបើមានអ្នកណាមកពឹងពាក់ឱ្យជួយធ្វើអ្វី គាត់ក៏នឹងចេញទៅជួយដោយពុំមានចង្អៀតចង្អល់អ្វីឡើយ។
ដោយសារតែគាត់មានចិត្តល្អបែបនេះហើយ ទើបបានជាអ្នកស្រុកអ្នកភូមិនាំគ្នាគោរពស្រឡាញ់ និងលើកតម្កើងរូបគាត់ជាខ្លាំង។
ក្រោយពីនោះមិនយូរប៉ុន្មាន បុរសនោះក៏ចាប់ផ្ដើមមានមុខរបរជាអ្នកលក់ដូរ។ ពេលនោះចរិតនិស្ស័យរបស់គាត់ក៏ផ្លាស់ប្ដូរខុសពីមុនដាច់ស្រឡះក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី។ គាត់លក់ទំនិញឱ្យអ្នករាល់គ្នាក្នុងតម្លៃដូចៗគ្នាដោយគ្មានយោគយល់ថា គ្នាឯងគ្នាគេ ឬធ្លាប់ស្គាល់ ឬមិនធ្លាប់ស្គាល់អ្វីឡើយ ដែលថ្វីត្បិតតែគាត់លក់មិនកោរគេក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែគាត់លែងមានទឹកចិត្តយោគយល់អធ្យាស្រ័យដូចពីមុនទៀតហើយ។
ទង្វើរបស់គាត់ ធ្វើឱ្យអ្នកដែលធ្លាប់តែគោរពសរសើរ នាំគ្នានិយាយដូចៗគ្នាថា “គាត់ប្រែក្លាយជាអ្នកជំនួញចំតួមែនតែម្ដង!”
គំនិតអប់រំ
ទោះតិច ឬច្រើន កាលបើយើងតាំងចិត្តថានឹងប្រកបអាជីពអ្វីមួយ យើងត្រូវតែពត់ចរិតនិស្ស័យឱ្យស្របតាមអាជីពនោះ បើពុំដូច្នោះទេ អាជីពក៏មិនងាយនឹងរីកចម្រើនបានដែរ។
- មនុស្សគ្រប់រូបមិនត្រូវងាប់ក្រឡានោះទេ ត្រូវចេះបត់បែនតាមកាលៈទេសៈ។
- ត្រូវចេះយល់ពីកាលៈទេសៈ និងភាពបត់បែនរបស់អ្នកដទៃ។
- សន្ដានចិត្ត នាំមកនូវសេចក្ដីគោរពស្រឡាញ់រាប់អានពីអ្នកដទៃ។
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ “រយពាន់និទាន” ក្នុងទំព័រទី ១៩៤ និង ១៩៥ ដែលបោះពុម្ពលើកទី៣ ដោយគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ព ម៉ាញ ប៊ុក្ស
អត្ថបទទាក់ទង