ជំនឿមិនសមហេតុផលចំនួន ៥ ពាក់ព័ន្ធនឹងសហគ្រិនភាព
សហគ្រិន គឺជានរណាម្នាក់ដែលចាប់ផ្តើម និងប្រតិបត្តិការអាជីវកម្មមួយដែលថ្មី ដោយសកម្ម ជាអ្នកដែលស្វែងរកការផ្លាស់ប្តូរទៅកាន់ការរីកចម្រើន វិធានការឆ្លើយតបទៅនឹងការផ្លាស់ប្តូរទាំងនោះ ព្រមទាំងស្វែងរកឱកាសរីកចម្រើនផ្សេងៗ។
សហគ្រិនភាព គឺជាដំណើរការប្រព្រិត្តិទៅ ដែលតាមរយៈនេះបុគ្គលម្នាក់ ឬ មួយក្រុមប្រើប្រាស់ការប្រឹងប្រែងនិងមធ្យោបាយដែលបានរៀបចំដើម្បីស្វែងរកឱកាសនានាក្នុងការបង្កើតតម្លៃ និងស្វែងរកការលូតលាស់ដោយបំពេញចំណង់ និងតម្រូវការតាមរយៈនវានុវត្តន៍ និង ភាពមានតែមួយ (Uniqueness) ។ សហគ្រិនភាព គឺជាដំណើរការនៃការបង្កើតអ្វីដែលថ្មី និងទទួលយកនូវហានិភ័យ ព្រមទាំងអត្ថប្រយោជន៍នានា (Hisrich Peter, ១៩៩៨)។
ខាងក្រោមនេះគឺជាជំនឿខុសឆ្គង និងមិនសមហេតុផល ៥យ៉ាង ពាក់ព័ន្ធនឹងសហគ្រិនភាព៖
១. ពាណិជ្ជកម្មរបស់អ្នក នឹងដំណើរការទៅមុខដោយមិនចាំបាច់ធ្វើទីផ្សារ
មានសហគ្រិនថ្មីថ្មោងជាច្រើនរូប ដែលយល់ខុសថា អោយតែផលិតផលឬសេវាកម្មរបស់ខ្លួន មានលក្ខណៈល្អតាមស្ដង់ដារហើយនោះ ខ្លួនគឺមិនចាំបាច់ត្រូវផ្សព្វផ្សាយ ឬធ្វើទីផ្សារច្រើនពេកទេ។
នេះគឺជាការគិតខុសទាំងស្រុង ពីព្រោះដើម្បីធ្វើអោយពាណិជ្ជកម្មមួយអាចដំណើរការទៅមុខ នឹងទទួលបានជោគជ័យនោះ ទាមទារអោយសហគ្រិនដែលជាម្ចាស់អាជីវកម្មទាំងអស់ ត្រូវធ្វើការកសាង និមិត្តសញ្ញា និងធ្វើទីផ្សារអោយបានខ្លាំងក្លាជាមុនសិន មុនពេលដែលអតិថិជនអាចស្គាល់ និងទុកចិត្តលើផលិតផលឬ សេវាកម្មរបស់ពួកគេ។
២. ដើម្បីឲ្យអាជីវកម្មមួយអាចដំណើរការបាន ទាមទារនូវកម្លាំងពលកម្ម និងបុគ្គលិកច្រើនជាមុនសិន
នេះជាគំនិតយល់ខុសរបស់មនុស្សជាច្រើន ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងសហគ្រិនភាព ឬការធ្វើពាណិជ្ជកម្ម នោះក៏ដោយសារតែពួកគេបានមើលឃើញ ពីសាជីវកម្មធំៗជាច្រើន ដែលបានរើសបុគ្គលិករាប់រយពាន់នាក់ អោយបម្រើការងារក្នុងក្រុមហ៊ុនរបស់ខ្លួន។
ហើយដោយសារតែមើលឃើញ និងយល់ខុសដូចនេះហើយ ទើបបានជាមនុស្សជាច្រើននៅពេលចាប់ផ្ដើម បែរជាធ្វើការជ្រើសរើសបុគ្គលិក និងចំណាយប្រាក់ជាច្រើន ទៅលើពាណិជ្ជកម្មរបស់ខ្លួន ទាំងដែលពាណិជ្ជកម្មនោះមិនទាន់អាចរកប្រាក់អោយខ្លួនបានសូម្បីតែមួយកាក់មួយសេន។ លើសពីនេះទៅទៀត ដោយសារតែការយល់ខុសដូចនេះហើយ ទើបមានមនុស្សជាច្រើនដែលមិនហ៊ានចាប់ផ្ដើមធ្វើពាណិជ្ជកម្ម នោះក៏ដោយសារតែយល់ថា វាត្រូវការដើមទុនច្រើននោះឯង។
ជាការពិតទៅ បើយើងត្រួតពិនិត្យពីប្រវត្តិក្រុមហ៊ុនធំៗ ទាំងនោះអោយបានច្បាស់លាស់ ពួកគេគឺចាប់ផ្ដើមដោយតូចតាចបំផុត ពេលខ្លះស្ថាបនិករបស់ក្រុមហ៊ុនទាំងនោះ ធ្វើជាបុគ្គលិកផង និងធ្វើជាមេផង ហើយនៅពេលដែលពួកគេអាចរកចំណូលបាន ទើបពួកគេគិតគូរដល់រឿងស្វែងរកបុគ្គលិក ដើម្បីយកមកជួយរំលែកការងាររបស់ខ្លួន។
៣. សហគ្រិន គឺជាមនុស្សដែលទំនេរច្រើន
មានមនុស្សជាច្រើន ហើយសូម្បីតែបុគ្គលដែលជាសហគ្រិនផ្ទាល់ក្ដី ឧស្សាហ៍បង្ហាញថាខ្លួនគឺនៅសល់ពេលទំនេរច្រើន ចង់ធ្វើការពេលណាក៏បាន ចង់ឈប់ពេលណាក៏បាន។ល។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាការពិតនោះគឺ ក្នុងកំឡុងពេលប្រាំ ទៅដប់ឆ្នាំដំបូងនៃពាណិជ្ជកម្មរបស់ខ្លួន សហគ្រិនរូបណាក៏ដោយគឺប្រឹងប្រែង និងព្យាយាមខ្លាំងសម្បើមណាស់ អ្នកខ្លះធ្វើការពី ៨០ រហូតដល់ ១០០ម៉ោង ក្នុងមួយសប្ដាហ៍ឯណោះ។
ត្រូវចាំថាមានតែសហគ្រិនប៉ុណ្ណោះ ដែលជាមនុស្សហ៊ានលះបង់ហើយសុខចិត្តធ្វើការ ចាប់ពី៨០ម៉ោងក្នុងមួយអាទិត្យ ដើម្បីគេចពីការធ្វើការ ៤០ម៉ោងក្នុងមួយអាទិត្យ (ការងារជាបុគ្គលិក) ដើម្បីសម្រេចនូវគោលដៅ នឹងមហិច្ឆតារបស់ខ្លួន។
៤. ការចាប់ផ្ដើមអាជីវកម្ម នឹងធ្វើឲ្យអ្នកអាចរកប្រាក់បានលឿនបំផុត
ចំណុចចុងក្រោយនេះ ក៏ជាការយល់ខុសរបស់មនុស្សទូទៅដែរ ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងសហគ្រិនភាព។ ដោយពួកគេយល់ថា នៅពេលចាប់ផ្ដើមអាជីវកម្ម ហើយធ្វើជាមេ នៅក្នុងក្រុមហ៊ុនខ្លួនឯង ពួកគេប្រាកដជាអាចរកប្រាក់បានច្រើន និងក្លាយទៅជាអ្នកមានលឿនបំផុត ដោយប្រើពេលត្រឹមពីរទៅបីឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។
បើសិនជាប្រិយមិត្ត ធ្លាប់តែយល់ឃើញដូចនេះ ចំណេះ សូមចូលរួមសោកស្ដាយផង ពីព្រោះជាការពិតទៅ មុនពេលដែលពាណិជ្ជកម្មណាមួយអាចស្វែងរកផលចំណេញបាន នៅត្រឹមរយៈពេលពីរទៅបីឆ្នាំដំបូងនោះគឺមានភាគរយតិចតួចបំផុត។
មួយវិញទៀត ប្រសិនបើប្រិយមិត្តគិតថា ចង់ក្លាយខ្លួនទៅជាសហគ្រិន ឬធ្វើពាណិជ្ជកម្មដើម្បីតែផលចំណេញតែមួយមុខនោះ ប្រិយមិត្តក៏មិនអាចជោគជ័យទៅរួចដែរ។ គោលដៅរបស់សហគ្រិនដែលជោគជ័យ ពួកគេមិនមែនគិតតែពីផលចំណេញតែមួយមុខប៉ុណ្ណឹងទេ ប៉ុន្តែពួកគេធ្វើការងាររបស់ខ្លួនដើម្បីបម្រើ និងផ្ដល់ជាប្រយោជន៍ ទៅអោយដល់មនុស្សជាច្រើននាក់ទៅវិញទេ។ ហើយនៅពេលដែលពួកគេ អាចផ្ដល់ជាប្រយោជន៍ទៅអោយអ្នកដទៃបានច្រើន នោះផលចំណេញដែលពួកគេនឹងទទួលបានក៏ច្រើនដូចគ្នាដែរ។
៥. ធនាគារតែងជួយជ្រោមជ្រែងសហគ្រិន និងក្រុមហ៊ុនថ្មីថ្មោង
នេះជាការយល់ឃើញ ដែលខុសឆ្គងទាំងស្រុង។ ចំណេះ ហ៊ាននិយាយថា សម្រាប់ពាណិជ្ជកម្ម ឬក្រុមហ៊ុនថ្មីថ្មោង ពេលដែលចង់ស្វែងរកទុនឬ ការវិនិយោគពីសំណាក់ធនាគារនោះ គឺមហាពិបាកខ្លាំងជាទីបំផុត ហើយលទ្ធផលតែងតែអវិជ្ជមាន។ មូលហេតុនោះគឺងាយស្រួលយល់បំផុត ប្រិយមិត្តត្រូវដឹងថាធនាគារគឺដំណើរការ និងរកផលចំណេញ ដោយទាញយកការប្រាក់ពី កម្ចីរបស់អតិថិជនខ្លួន ហើយសម្រាប់សហគ្រិនឬពាណិជ្ជកម្មថ្មីថ្មោងវិញ គឺជាប្រភេទកម្ចីដែលផ្ដល់ហានិយភ័យខ្ពស់បំផុតសម្រាប់ធនាគារ ហេតុដូចនេះហើយ ពួកគេមិនសូវហ៊ានប្រថុយប៉ុន្មាននោះទេ។
ជាការពិតទៅ ធនាគារគឺចូលចិត្តអោយកម្ចី ទៅក្រុមមនុស្សដែលមិនសូវត្រូវការប្រាក់ ឬអ្នកដែលសម្បូរប្រាក់រួចទៅហើយ ជាពិសេសនោះគឺបុគ្គលិកដែលមានលំហូរសាច់ប្រាក់ទៀងទាត់ប្រចាំខែ ដែលផ្ទុយស្រលះពីសហគ្រិនដែលប្រភពចំណូលរបស់ពួកគេក្នុងដំណាក់កាលដំបូងគឺ មិនមានស្ថេរភាព និងមានហានិភ័យខ្ពស់។
អ្វីដែលប្រិយមិត្តត្រូវដឹងនោះគឺ នៅពេលដែលសហគ្រិនទទួលបានជោគជ័យរួចទៅហើយ ហើយមិនសូវត្រូវការប្រាក់សោះនោះ ទើបជាពេលវេលាដែលធនាគារចង់អោយកម្ចីទៅពួកគេ។
សរុបមក ចំណុចចំនួនខាងលើនេះ ជាការយល់ខុសរបស់មនុស្សទូទៅពាក់ព័ន្ធនឹងសហគ្រិនភាព។
អត្ថបទទាក់ទង